تاثیر مخارج مصرف کنندگان بر صنایع مختلف در دوران کووید-۱۹
مخارج مصرف کنندگان یکی از بزرگترین عوامل تاثیرگذار بر رشد اقتصادی جهانی است.
پاندمی کووید-۱۹ علاوه بر تاثیری که بر برخی عوامل انگیزه دهنده برای مخارج مصرف کنندگان داشته است (مانند اعتماد به نفس مصرف کننده، میزان بیکاری، یا هزینهی زندگی)، تاثیر بسیاری هم بر تصمیمِ مصرف کنندگان برای چگونه خرج کردنِ درآمدی که به سختی به دست آوردهاند گذاشته است.
مقالهی امروز بر اساس نظرسنجیِ جهانیِ مککنزی و شرکتش نوشته شده است که موضوع آن تغییر عادات خرج کردنِ مصرف کنندگان بوده، و تاثیری که این تغییر عادات بر همهی صنایعِ دنیا داشته است.
با اینکه برخی صنایع در موقعیت بهتری برای مقابله با سختی ها قرار دارند، برخی دیگر ممکن ایت دچار سختی های بسیاری شوند.
رابطهی بین احساسات و تمایل به خرج کردن
زمانی که مصرف کنندگان با بی اطمینانی دست و پنجه نرم می کنند، رفتارِ آنها از لحاظ خرج کردن غیرقابل پیش بینی تر میشود. اما موردی که مشخص است این است که آنها تمام مخارجِ غیرضروریشان را کاهش دادهاند.
اما با پیشرویِ کشورها به سمت شکستِ کووید-۱۹، میتوانیم به آرامی امیدوارتر شدنِ مصرف کنندگان را از افزایشِ خرجِ آنها تشخیص دهیم.
بعنوان مثال، مصرف کنندگان کشور هند سطح بالاتری از امیدواری را نشان میدهند و خانوارهای بیشتری سطح مخارج خود را بالاتر بردهاند. به همین ترتیب مصرف کنندههای چین، اندونزی و نیجریه هم همینطور بودهاند.
مصرف کنندگان آمریکایی همچنان امیدواری بیشتری نسبت به مصرف کنندگان اروپایی نشان داده اند. ۳۷ درصد از آمریکایی ها معتقدند که در ۲ یا ۳ ماه آینده زندگی به حالت عادی باز خواهد گشت، البته لازم به ذکر است که این سطح از امیدواری در افرادی که درآمد بیش از ۱۰۰ هزار دلار دارند بیشتر مشهود است.
خرج استراتژیکِ مصرف کنندگان
بطور جهانی مصرفکنندگان به خرج کردن برای کالاهای ضروری مانند مواد غدایی و ابزار موردنیاز برای خانه ادامه دادهاند، به طوری که در برخی موارد این بخش از خرج آنها حتی بیشتر از دوران پیش از پاندمی است.
به دلیل تغییراتی که در دریافتِ اطلاعات ایجاد شده است، نظرسنجیها در تقریباً همهی کشورها نشان دادهاند که مخارجِ تفریحاتِ خانگی افراد افزایش یافته است. این مطلب بخصوص برای کشور کُره صحیح است، کشوری که فرهنگ بازی های کامپیوتری بسیار قویای دارد.
همزمان با برداشته شدن محدودیت ها در چین، مخارجی مانند گاز، پزشکی و سلامتِ حیوانات خانگی به نظر می آید به میزانِ عادی خود بازگشتهاند، و این می تواند خبر خوبی برای کشورهایی باشد که روندی مانند چین را طی میکنند. اما با وجود اینکه مصرفکنندگان مخارجشان برای مواردی که به آنها احتیاج دارند افزایش دادهاند، مخارجشان در برخی دسته بندی های دیگر را کاهش دادهاند.
صنایعی که در منطقه خطر قرار دارند
نظرسنجی ها کاهشِ خطرناکی در خرج های مربوط به برخی صنایع از جمله رستوران ها و تفریحات خارج از خانه را نشان میدهد.
اما دو صنعت خاص وجود دارند که بیشتر از هر صنعت دیگری ضربه خورده اند و این ضربه در تقریباً همهی کشورها قابل مشاهده است:
مسافرت و حمل و نقل
کاهشِ قابل پیشبینی در صنعت سفر و حمل و نقل ناشی از قرنطینهها و قوانینِ ضد مسافرتِ ایجاد شده در شرایط فعلی است.
صنعت مسافرتی آمریکا کاهشِ ۸۱ درصدی درآمد را برای ماه های آپریل و مِی پیش بینی می کند. در طول سال ۲۰۲۰ این کاهش های درآمد به ضرری در حدود ۵۱۹ میلیارد دلار برای ایالات متحده منجر میشوند. ضرر جهانی آن نیز در حدود ۱.۲ تریلیون دلار است.
صنعت پوشاک
صنعت پوشاک نیز ضربهای مشابه متحمل شده است، بطوری که در چین مصرف پوشاک ۴۰ تا ۵۰ درصد پایینتر از دوران پیش از پاندمی بوده است. مغازه های آنلاین و غیرِآنلاین فروش پوشاک ضربه های سنگینی را متحمل شدهاند.
با کمتر خرج کردنِ مصرف کنندگان در زمینهی پوشاک، تولیدکنندگان پوشاک مجبور شدهاند میزان تولید خود را کاهش دهند و برنامههای جدیدی برای آینده بنویسند.
افق نامطمئن برای آینده
واضح است که فشارِ کووید-۱۹ همهی صنایع را بطور مساوی تحت تاثیر قرار نداده است.
برای برخی صنایع تولیدِ دوبارهی تجربهی مشتریها از طریق تغییرِ ارزشها میتواند منجر به سودِ موردنیازشان شود، اما برای برخی صنایع دیگر چارهای جز صبر کردن وجود ندارد.
با این حال همهی صنایع مجبور به پذیرش یک حقیقت هستند: زندگی پس از دوران پاندمی با دوران قبل از آن تفاوت بسیار زیادی خواهد داشت.