زندگی نامه ریچارد برانسون

کارآفرین کاریزماتیک، ریچارد برانسون Richard Branson بنیان‌گذار و مغز متفکر شرکت تجاری ویرجین، به عنوان یکی از محبوب‌ترین شخصیت‌ها در کل انگلستان شهرت دارد. در این مطلب از سایت دکتر علوی به بررسی زندگی نامه ریچارد برانسون خواهیم پرداخت.

ریچارد برانسون نه تنها در جریان فعالیت‌های تجاری خود، بلکه به دلیل سبک زندگی پرماجرا خود، توجه مردم و رسانه‌ها را در همه جا به خود جلب کرده است. در اوج محبوبیت، نام برانسون به عنوان نخست‌وزیر و حتی پادشاه زادگاهش بریتانیا مطرح شد. جدای از زبان و گونه، فرارهای مالی برانسون یک تجارت جدی بود و ماهیت شخصی ماجراجویانه او هاله‌ای را نشان می‌داد که بزرگ‌تر از یک زندگی معمولی به نظر می‌رسد.

این میلیاردر صاحب دارایی خالص ۴٫۲ میلیارد دلار آمریکا است و در حال حاضر چهارمین مرد ثروتمند بریتانیا و یکی از ده فرد تأثیرگذار در سراسر جهان است. او جدا از صنعت پر سرفصلش، در تعدادی سریال تلویزیونی ظاهر شده و در چند فیلم سینمایی نیز نقش بازی کرده است. او ستاره نمایش واقعی، \”میلیاردر شورشی: جستجوی برانسون برای بهترین‌ها\” بود و همچنین در فیلم‌های \”دور دنیا در ۸۰ روز\” و \”کازینو رویال\” ظاهر شد. او دریافت کننده جوایز متعددی است و در حال حاضر حامی چندین موسسه خیریه در سراسر جهان مانند \”زندانیان خارج از کشور\” و \”سپاه نجات بین‌المللی\” است.

ریچارد برانسون را بیشتر بشناسیم

ریچارد برانسون در ۱۸ ژوئیه ۱۹۵۰ در خانواده‌ای متوسط در شهرستان سوری انگلستان به دنیا آمد. برانسون از میان سه خواهر و برادرش بزرگ‌ترین فرزند بود. پدرش، ادوارد (تد) برانسون، بر اساس سنت تبار خانواده برانسون، وکیل دادگستری بود. پدربزرگ او، سر جورج آرتور هاروین برانسون، قاضی دادگاه عالی دادگستری و مشاور خصوصی بود.

اکثریت موافقند که برانسون ظاهر و همچنین روحیه ماجراجوی خود را از مادرش، ایو برانسون، رقصنده و بازیگر سابق و مهماندار سابق هواپیما، به ارث برده است. ایو برانسون آن‌قدر پرانرژی و با روحیه بود که پرواز با گلایدر را در زمانی یاد گرفت که تعداد کمی از زنان ماشین سواری می‌کردند. در واقع، او به قدری خوب پرواز کرد که در طول جنگ جهانی دوم با دانشجویان نیروی هوایی سلطنتی برای انجام وظیفه، آموزش دید. فرزندان برانسون به گونه‌ای بزرگ شدند که اهل دل، فعال و شجاع باشند.

شجاعت بزرگترین درس مادر

ریچارد برانسون ذاتاً ماجراجو نبود. مادرش یک روز او را در حومه شهر تنها گذاشت و دستور داد که راه خانه خود را از طریق مزارع دوون پیدا کند. برانسون در آن زمان تنها چهار سال داشت و یک کشاورز همسایه در نهایت او را پیدا کرد و به برانسون ها اطلاع داد تا پسرشان را پس بگیرند. ریچارد جوان که آن روز را در تعقیب پروانه‌ها گذراند، در سنین جوانی شیفته شور و نشاط آزادی شد. سال‌ها بعد، زمانی که والدینش او را در مدرسه شبانه روزی استو در باکینگهام ثبت نام کردند، محیط را بسیار محدود کننده دید. او دبیرستان را رها کرد و به لندن رفت و در آنجا به عنوان ناشر امرار معاش کرد و بعداً یک تجارت خرده‌فروشی را افتتاح کرد.

تحصیلات ابتدایی ریچارد برانسون

ریچارد برانسون در مدرسه Scaitcliffe درس خواند و سپس تا سن ۱۶ سالگی به مدرسه Stowe رفت. او از نظر تحصیلی ضعیف بود، اما توانست با اطرافیانش ارتباط برقرار کند. در نهایت، او تحصیل را رها کرد و متوجه شد که آنجا جایی نیست که می‌خواست باشد.

در سن ۱۶ سالگی، او کسب و کار خود را از سرداب یک کلیسا آغاز کرد و رکوردهای معروف را در مجله دانشجویی تبلیغ کرد. مجله فوراً به موفقیت رسید و او به زودی شروع به تجارت رکوردها با نام \”ویرجین\” کرد.

دردسرهای یک کارآفرین جوان

پس از ورود برانسون به لندن در سال ۱۹۶۷، در سن ۱۷ سالگی، اولین سرمایه گذاری تجاری خود را انجام داد. او مجله‌ای به نام دانشجو برای فعالان جوان منتشر کرد. اولین شماره در ژانویه ۱۹۶۸ منتشر شد و در اوج محبوبیت به چاپ ۱۰۰۰۰۰ نسخه رسید. دانشجو یک وسیله تجاری عالی بود و منجر به تجربه تجاری مثبتی برای برانسون شد.

برانسون دومین کسب و کار خود را در سال ۱۹۷۰ آغاز کرد، یک شرکت ضبط خرده فروشی پستی به نام ویرجین میل بود. وقوع ناگوار اعتصاب پستی بریتانیا در سال ۱۹۷۱، برانسون را مجبور کرد که شرکت نوپای خود را از یک تأمین‌کننده سفارش پستی به یک خرده‌فروش موفق رکورد تخفیف در لندن تبدیل کند. سرمایه‌گذاری‌های اولیه برانسون در سرمایه‌داری دلگرم‌کننده بود، اما در همان ابتدا \”جوهر قرمز\” تولید کرد.

وقتی برانسون دید که بدهی تجاری خود به حدود ۲۰۰۰۰ دلار رسیده است، یک کلاهبرداری غیرقانونی شبه صادراتی طراحی کرد که به او اجازه داد از پرداخت مالیات کالاهایش فرار کند. او برای مدتی از پیگیری مقامات طفره رفت، اما در نهایت به دادگاه و زندان کشیده شد. برای خود و مادرش ۴۵۰۰۰ دلار وثیقه برای تضمین آزادی خود هزینه کرد. با گذشت زمان و با پشتکار، بدهی‌های تجاری ۹۰۰۰۰ دلاری انباشته، از جمله جریمه‌ها و مالیات‌های معوقه‌ای که به دولت بدهی داشت، پرداخت کرد.

ویرجین رکوردز

در سال ۱۹۷۳، ریچارد برانسون علایق تجاری خود را گسترش داد و ویرجین رکوردز را تا حدی تأسیس کرد تا یک وسیله ضبط برای دوست با استعدادش، مایک اولدفیلد، فراهم کند. از طریق شرکت جدید ویرجین رکوردز، اولدفیلد آلبومی با آهنگ Bells Tubular ضبط کرد و این آلبوم موسیقی متن فیلم کلاسیک ترسناک The Exorcist شد.

در سال ۱۹۷۷، برانسون قراردادی را با Virgin Records امضا کرد، یک حرکت تجاری زیرکانه که این شرکت کوچک ضبط را وارد جریان اصلی عصر پانک راک کرد. سانسور کنندگان رادیو و سایر رسانه‌ها بلافاصله یکی از اولین آهنگ‌های این قرارداد را با ویرجین رکوردز ممنوع کردند، اما گروه طرف قرارداد که مصمم بودند موسیقی خود را به گوش دیگران برسانند، با کنسرت رایگان در رودخانه تیمز تلافی کردند که منجر به فروش ۱۰۰۰۰۰ نسخه در عرض یک هفته شد.

پس از موفقیت مفتضحانه آن گروه، ویرجین رکوردز به راحتی تعدادی از محبوب‌ترین هنرمندان آن زمان را به خود جذب کرد، از جمله Boy George و Culture Club که در سال ۱۹۸۳ ۱٫۴ میلیون آلبوم در بریتانیا فروخته بودند. برانسون در ادامه قراردادهایی را با خوانندگان و نوازندگان گیتار از جمله پیتر گابریل، فیل کالینز، جانت جکسون و رولینگ استونز امضا کرد. تا سال ۱۹۸۳، امپراتوری ویرجین برانسون شامل ۵۰ شرکت مختلف بود.

برانسون با رعایت اخلاق تجاری رادیکال خود، در ژوئن ۱۹۸۴ یک شرکت هواپیمایی بین‌المللی را با یک هواپیمای اجاره‌ای تأسیس کرد. شرکت هواپیمایی ویرجین آتلانتیک ایرویز لیمیتد، از تهدید توقیف جان سالم به در برد و به مرور زمان به سومین شرکت بزرگ ترانس آتلانتیک جهان تبدیل شد.

رازهای موفقیت

شرکت‌های ویرجین مجموعه‌ای از شرکت‌های تابعه و مشارکت‌های خارجی هستند. برانسون در هر شرکتی که راه اندازی می‌کند علاقه کنترلی دارد. علاقه‌مندی‌های ویرجین شامل فروشگاه‌های خرده فروشی، یک گروه مسافرتی، یک گروه سرگرمی، یک شرکت هتلداری، خدمات مالی، سینما، ایستگاه‌های رادیویی و Virgin European Airways است. برانسون امپراتوری را از ویلای قدیمی که با خانواده‌اش در هالند پارک لندن زندگی می‌کند، اداره می‌کند.

هر کسب و کار یک سرمایه گذاری جداگانه است. او بر هر شرکت به صورت استارت آپی نظارت می‌کند، سپس مدیریت را محول می‌کند و ادامه می‌دهد. برانسون به طرح‌های سرمایه‌گذاری خلاقانه و دارایی‌های بسیار خصوصی متکی است. او به عنوان مدیرعامل شرکت‌های مسافرتی خود، کنترل خود را حفظ می‌کند، حتی زمانی که سرمایه‌ای را برای سرمایه‌گذاری سیستم راه‌آهن خود به دست می‌آورد.

برانسون به طور استراتژیک هر شرکت را با وجود ساختار کنگلومرا کوچک و قابل کنترل نگه می‌دارد و هر شرکت را به عنوان یک تجارت کوچک منفرد اداره می‌کند. شرکت‌های او محیط کاری دلپذیری را به کارکنان ارائه می‌دهند. ارتباطات غیررسمی مشخصه رژیم ویرجین است. نیازهای شخصی کارمندان اولویت دارد و حتی در مواقع تنگنای مالی وخیم، برانسون به شکلی انسانی از اخراج کارکنان خودداری می‌کند.

زندگی حرفه ای ریچارد برانسون

در سال ۱۹۹۲، پس از ۲۲ سال ریاست، برانسون با اکراه گروه موسیقی ویرجین خود را به مبلغی نزدیک به یک میلیارد دلار به Thorn-EMI فروخت. او این فداکاری را در راستای منافع شرکت هواپیمایی ویرجین انجام داد که در وضعیت فاجعه مالی قرار داشت. برانسون تا حدی از این پول برای ارتقای خطوط هوایی با امکانات و خدمات جدید از جمله فیلم‌های پشتی صندلی، هدست‌های رایگان، لوازم آرایش، میله‌های ایستاده، صندلی‌های خواب با اندازه کامل استفاده کرد.

خدمات لوکس مانند ماساژور، مانیکور و حمل و نقل زمینی رایگان با لیموزین نیز ارائه شد. بریتیش ایرویز، رقیب شماره یک ویرجین آتلانتیک، به رقابت تهاجمی بیش از حد علیه صاحبان کسب و کار برانسون متوسل شد. در ژانویه ۱۹۹۳، برانسون در دعوی علیه بریتیش ایرویز به دلیل رقابت ناعادلانه، تقریباً یک میلیون دلار پرداخت کرد.

سرمایه گذاران سنتی در درک منابع خصوصی ویرجین برانسون که شامل شبکه پیچیده‌ای از تراست ها و شرکت‌های هلدینگ است که از اقیانوس اطلس تا جزایر ویرجین بریتانیا را در بر می‌گیرد، ناکام هستند. در سال ۱۹۹۸، برانسون هنگامی که منافع خصوصی خود را در یک سری خطوط ریلی از جمله راه آهن بریتانیا سرمایه گذاری کرد، کارشناسان مالی را بیشتر عصبانی کرد.

مانند بسیاری از تلاش‌های تجاری برانسون، سرمایه‌گذاری‌ها با هر تاکتیک تجاری سنتی و رویه اصلی شرکت در تضاد بود، با این حال برانسون به خوبی اهداف خود را به انجام رساند. سبک تجاری منحصر به فرد برانسون، دیوید شف را بر آن داشت تا در فوربس اظهار نظر کند که برانسون «یکی از بارورترین تاجران جهان با روش‌های بسیار غیرمتعارف است».

ریچارد برانسون در سال ۱۹۹۶ شرکت ضبط دیگری به نام V2 را راه اندازی کرد که هنوز هم تا به امروز کار می‌کند و با هنرمندانی مانند تام جونز و پودر فینگر قرارداد امضا کرده است.

در سال ۱۹۹۹ و کمتر از ۳۰ سال پس از ایده اولیه کسب و کار برانسون ویرجین، برانسون بیش از ۲۰۰ فروشگاه بزرگ ویرجین در سراسر جهان و کسب و کار نوشابه-ویرجین کولا در رقابت مستقیم با کوکاکولا داشت. در مجموع، برانسون ۲۴۰۰۰ کارمند را در ۱۵۰ شرکت استخدام کرد که درآمد آنها در مجموع پنج میلیارد دلار در سال از کل گروه ویرجین از جمله فروشگاه‌های موسیقی و خطوط هوایی برآورد می‌شود. امپراتوری ویرجین آخرین بار حدود ۱٫۵ میلیارد دلار ارزش داشت و بزرگ‌ترین تجارت خصوصی در انگلستان بود.

در 25 سپتامبر ۲۰۰۴، او اعلام کرد که قصد دارد یک شرکت گردشگری فضایی جدید به نام \”ویرجین گالاکتیک\” را با کمک بنیان‌گذاران مایکروسافت، پل آلن و برت روتان راه اندازی کند.

او در سال ۲۰۰۴ داور نمایش واقعیت «میلیاردر شورشی: جستجوی برانسون برای بهترین‌ها» بود که در آن ۱۴ شرکت کننده برای توانایی‌های کارآفرینی خود مورد آزمایش قرار گرفتند. در همان سال، او همچنین در فیلم «دور دنیا در ۸۰ روز» ظاهر شد.

ریچارد برانسون بانک سلامت ویرجین را در ۱ فوریه ۲۰۰۷ راه اندازی کرد که تضمین می‌کرد والدین آینده می‌توانند سلول‌های بنیادی را برای آینده ذخیره کنند. همچنین این گزینه را به افراد ارائه می‌دهد تا بند ناف نوزاد خود را ذخیره کنند.

در سال ۲۰۱۰، او حامی مسابقه بالون گازی گوردون بنت شد که بیش از ۱۶ بالون در سراسر اروپا پرواز می‌کرد.

در جولای ۲۰۱۲، او اعلام کرد که قصد دارد یک موشک فضایی به نام LauncherOne را به مدار زمین پرتاب کند.

ماجراجویی های خطرناک برانسون

برانسون به دلیل تصادفات مرگبار و زیرکی تجاری‌اش شناخته شده است. در سال ۱۹۸۷، او تنها چند هفته قبل از اینکه به همراه خلبان پر لیندسترند سفری با بالون در اقیانوس اطلس را آغاز کند، در بزرگ‌ترین بالن ساخته شده با هشت مشعل و دوازده مایل پارچه پرش با چتر نجات انجام داد. در آماده شدن برای پرواز با بالون، برانسون یک درس مختصر چتربازی گذراند و زمانی که ناخواسته چتر نجات خود را باز کرد نزدیک بود خود را به کشتن بدهد. یک مربی شجاع پرش برانسون را در هوا نجات داد. اندکی پس از آن، برانسون از کوه شوگرلوف در مین، در اقیانوس اطلس برای اولین عبور از اقیانوس اطلس با بالن سفر کرد. ریچارد برانسون به محض ورود به ایرلند اقدام به فرود کرد، اما با مشکلات شدید باد مواجه شد و به سختی از مرگ دلخراش در اقیانوس اطلس یخی نجات یافت.

در سال ۱۹۹۱، ریچارد برانسون اولین کسی بود که با بالون از اقیانوس آرام عبور کرد. او نزدیک به ۷۰۰۰ مایل بین ژاپن و کانادا سفر کرد و سرعتی به ۲۴۰ مایل در ساعت داشت. این سفر مملو از لحظات پرتنش از جمله گم شدن دو مخزن سوخت بود. از دست دادن کنترل ارتفاع بالون باعث شد که به ارتفاعات بیش از ۴۰۰۰۰ پا برسند. خلبان و کمک خلبان بعداً هدف فرود خود را تا ۲۰۰۰ مایل از دست دادند. آنها در ابتدا به سمت لس‌آنجلس حرکت کردند، اما به جای آن در بخش دورافتاده‌ای از کوه‌های راکی شمال کانادا فرود آمدند.

آثار عمده مانده به جا

او رئیس و مالک گروه ویرجین است که در حال حاضر دارای بیش از ۴۰۰ شرکت در ۳۰ کشور در سراسر جهان است. امپراتوری تجاری او شامل یک شرکت قطار، یک شرکت هواپیمایی، یک شرکت تلفن همراه، یک مرکز حفاظت از بازی‌های لوکس و یک شرکت گردشگری فضایی است.

ریچارد برانسون نویسنده \”از دست دادن بکارت من\” است، که زندگی نامه‌ای است که داستان او از ژنده پوشی تا ثروت را نشان می‌دهد. این کتاب یک شبه به یک موفقیت بین‌المللی تبدیل شد و توسط دیوید میرکین و استیون پل به یک فیلم زندگی نامه‌ای تبدیل شد.

جوایز و دستاوردها

• ریچارد برانسون در ۷ دسامبر ۲۰۰۷ جایزه شهروند جهانی انجمن خبرنگاران سازمان ملل متحد را به دلیل کمک‌هایش به اهداف بشردوستانه دریافت کرد.
• او در 14 نوامبر ۲۰۱۱ جایزه ISTA را توسط انجمن بین‌المللی حمل و نقل فضایی به دلیل مشارکت در سیستم‌های حمل و نقل فضایی دریافت کرد.
• در سال ۲۰۱۲، او در رتبه چهارم ثروتمندترین شهروند بریتانیا در فهرست میلیاردرهای مجله فوربس قرار گرفت.

زندگی شخصی ریچارد برانسون

ریچارد برانسون در سال ۱۹۷۲ با کریستن توماسی ازدواج کرد و در سال ۱۹۷۹ از او طلاق گرفت.

او در سال ۱۹۸۹ با جوآن تمپلمن در جزیره نکر، یکی از جزایر ویرجین بریتانیا، که مالک آن است، ازدواج کرد. او همچنین زمینی در باربودا و آنتیگوا دارد. او یک پسر و یک دختر از این ازدواج دارد.

ریچارد برانسون از طرفداران پرشور تیم فوتبال آکسفورد یونایتد است.

او از بسیاری از اهداف بشردوستانه حمایت می‌کند و در می ۲۰۰۸، برای افتتاح مدرسه جدید به ماسای مارا سفر کرد. او همچنین به صورت داوطلبانه برای جمع آوری کمک‌های خیریه کمک مالی کرده و حتی به کمیسیون جهانی سیاست مواد مخدر کمک کرده است.